De Kunsthal Rotterdam presenteert vanaf komend voorjaar Leap Year, de eerste grote overzichtstentoonstelling van de Zuid-Koreaanse kunstenaar Haegue Yang in Nederland. Yang (1971, Seoul) is een van de meest toonaangevende kunstenaars van haar generatie. Leap Year toont haar veelzijdige werk, dat zich over dertig jaar uitstrekt en verschillende media zoals installaties, sculpturen, video, tekst en geluid omvat. Ze transformeert alledaagse objecten, zoals aluminium jaloezieën, droogrekken en metalen bellen, tot kunstwerken die de zintuigen prikkelen.
In haar werk benadrukt Yang hoe beweging, gevoelens en emoties in verschillende culturen worden ervaren. Ze maakt gebruik van licht, geluid, damp, warmte en geur om herinneringen en associaties op te roepen. Ze laat theaterlichten over jaloezieën bewegen en schaduwen werpen, en transformeert droogrekken tot mensachtige wezens in acrobatische houdingen. De afgelopen dertig jaar reist Yang voornamelijk tussen Berlijn en Seoul. Thema’s als migratie, identiteit, geschiedenis en traditie zijn daardoor vanzelfsprekend verweven in haar werk, en nauw verbonden met verhalen uit muziek, literatuur en politiek. Ook volksrituelen en traditionele ambachten zijn de afgelopen jaren een speerpunt geworden in haar werk. Aan de andere kant reflecteert Yang ook kritisch op ideeën uit de moderne westerse kunstgeschiedenis. Maar ook als ze maatschappelijke vraagstukken aanpakt, blijft haar werk altijd persoonlijk en intiem.
The Randing Intermediates en Quasi-Yves Klein Blue
Yang’s kleurrijke rieten sculpturen, The Randing Intermediates – Underbelly Alienage Duo (2020), maakte zij in samenwerking met ambachtslieden op de Filipijnen. Hun organische vormen, die doen denken aan zeedieren, zijn geweven met behulp van traditionele technieken en versierd met kunstplanten. De sculpturen zijn voorzien van industriële handgrepen, wat suggereert dat ze verplaatst kunnen worden. The Randing Intermediates verwijzen ook naar ceremoniële rituelen, waarbij niet-menselijke symbolen voor menselijk leven kunnen staan. De muren in deze ruimte zijn geschilderd in een opvallende kleur: Quasi-Yves Klein Blue, naar het patent van de kleur blauw van de beroemde Franse kunstenaar Yves Klein (1928–1962). Interessant genoeg werd deze nieuwe tint, op verzoek van de kunstenaar, uitgekozen door beveiligingspersoneel van de Kunsthal. Uit verschillende in Rotterdam verkregen verfmonsters meenden zij dat deze kleur het origineel het dichts benadert. Met het subtiele verschil tussen de originele kleur en de ‘quasi’ versie, roept Yang vragen op over authenticiteit en erfgoed.
Star-Crossed Rendezvous after Yun
De speciaal voor Leap Year gemaakte installatie Star-Crossed Rendezvous after Yun (2024) is geïnspireerd door de Koreaanse componist en dissident Isang Yun (1917–1995). De installatie bestaat uit formaties van jaloezieën in geometrische vormen, een choreografie van licht en het geluid van Yun’s ‘Double Concerto’ (1977). Dit muziekstuk, gecomponeerd voor een klein orkest en twee solo-instrumenten – harp en hobo, die respectievelijk een prinses en een herder vertegenwoordigen – is losjes gebaseerd op een Koreaanse volksvertelling. Het drukt zowel het verdriet van de scheiding van twee geliefden uit, als de vreugde van hun jaarlijkse hereniging — een mogelijke vergelijking met het verdeelde Korea.
De tentoonstelling
Leap Year geeft een overzicht van veel van Yangs belangrijkste werken, zoals Storage Piece (2004), Dehors (2006) en Non-Indépliables – nues (2010/2020), evenals opvallende reeksen, waaronder Lacquer Paintings (sinds 1994), Dress Vehicles (sinds 2011), Sonic Sculptures (sinds 2013), The Intermediates (sinds 2015) en Mesmerizing Mesh (sinds 2021). Daarnaast worden verschillende speciaal in opdracht gemaakte werken en nieuwe producties gepresenteerd, waaronder Sonic Arch Rope – Gold Hexagon Light (2024), Sonic Droplets in Gradation – Water Veil (2024), Mesmerizing Votive Pagoda Lantern – Dusk Marsh Ultramundane Flowers (2024) en de grootschalige jaloezie-installatie Star-Crossed Rendezvous after Yun (2024).
Over Haegue Yang
Haegue Yang (1971, Seoul, Zuid-Korea) woont en werkt in Berlijn en Seoul. Sinds 2017 geeft ze les aan de Städelschule in Frankfurt am Main. Yang neemt regelmatig deel aan internationale kunstevents en haar werk maakt deel uit van belangrijke institutionele en privécollecties wereldwijd. In 2018 wint ze de Wolfgang Hahn-prijs van Museum Ludwig in Keulen, en in 2022 ontvangt ze de 13e Benesse-prijs tijdens de Singapore Biennale. Haar werk was onder andere te zien in het Helsinki Art Museum (2024), S.M.A.K. in Gent (2023), Pinacoteca de São Paulo (2023), SMK – National Gallery of Denmark in Kopenhagen (2022), MCAD in Manilla (2020), Tate St Ives (2020), MoMA in New York (2019), The Bass in Miami Beach (2019), Museum Ludwig in Keulen (2018) en Centre Pompidou in Parijs (2016). Ze nam deel aan documenta 13 in Kassel (2012) en haar werk was vertegenwoordigd in het Zuid-Koreaanse paviljoen tijdens de 53e Biënnale van Venetië (2009). In februari 2025 presenteert het Nasher Sculpture Center in Texas een solotentoonstelling van haar werk.
Catalogus
De tentoonstelling heeft een bijbehorende beeldrijke catalogus van 192 pagina’s (Engelstalig). De catalogus bevat essays van Yung Ma (Senior Curator van Hayward Gallery) en de in Berlijn gevestigde schrijver Pablo Larios, een interview met kunstenaar Haegue Yang door curator en kunsthistoricus Lynne Cooke, en een grafisch essay over Yangs leven en werk door de in Taipei gevestigde illustrator Chihoi. De publicatie is ontworpen door de Londense designstudio Wolfe Hall.
Samenwerking
Haegue Yang: Leap Year is een samenwerking met Hayward Gallery in Londen (9 oktober 2024 – 5 januari 2025) en Migros Museum für Gegenwartskunst in Zürich (27 september 2025 – 10 januari 2026).
1 maart t/m 31 augustus 2025
