Brutus opent het culturele seizoen met twee grote solotentoonstellingen. Zowel Narges Mohammadi als Eveline Visser presenteren grootschalige, speciaal voor de gelegenheid gemaakte installaties die de bezoeker opzuigen en naar een andere tijd transporteren. Mohammadi doet dat als beeldhouwer van het verleden en Visser schildert de toekomst.
Wat achtergrond en werk betreft zijn Narges Mohammadi en Eveline Visser op het eerste gezicht zeer verschillend. Visser (1949) is een gelauwerde veteraan met diepe Rotterdamse wortels terwijl aanstormend talent Mohammadi (1993) geboren is in de Afghaanse hoofdstad Kabul. Mohammadi kijkt met een zeer persoonlijke blik naar het verleden, terwijl Visser juist een collectief vergezicht schetst. Wat de twee verbindt is de kracht waarmee ze ons naar een werkelijkheid buiten het hier en nu brengen en tegelijkertijd laten zien hoe dat hier en nu bepaald wordt door herinneringen en verwachtingen.
Uitgehold door armoede
In haar grootste tentoonstelling tot nu toe ‘Er kraait geen haan naar’ grijpt Mohammadi terug op herinneringen uit haar kindertijd. Met leem en zand transformeert zij de kelderruimte bij Brutus tot de plek waar zij opgegroeid is, een plek waar ondanks de schaarse middelen iedereen altijd welkom was. Het geluid van een snorrende naaimachine klinkt als de soundtrack van zelfredzame huiselijkheid. Uitvergrote familiefoto’s zijn gevat in leem, dat de verbondenheid met de geboortegrond onderstreept.
Mohammadi staat bekend om haar onderzoekende gebruik van ongebruikelijke materialen als beton, halva, zeep en stro waarmee ze haar sculpturale installaties een extra sensorische laag geeft. Voor ‘Er kraait geen haan naar’ heeft de kunstenaar zich verdiept in het ambachtelijk steenbeeldhouwen. Ze maakt een naaimachine, eieren, een pop en een olielamp uit albast, dat ze van binnenuit uitholt totdat een flinterdunne, bijna transparante schil overblijft. Dat levert visueel interessante objecten op maar ook een indringende metafoor: hoewel er van buiten misschien niets van te zien is, holt armoede mensen uit vanbinnen. De behoefte aan bestaanszekerheid die Mohammadi hiermee verbeeldt, is niet alleen in Afghanistan maar ook in Nederland – en zeker in Rotterdam – een zeer actueel thema.
Redding door reuzenpaddenstoelen
Met haar tentoonstelling ‘Good over Evil – OVERGROW’ richt Visser haar pijlen op een ander heet hangijzer in Rotterdam: de energietransitie en de rol die de Maasvlakte daarin zal of kan spelen. De gemeente zet in op een waterstoffabriek – het zogeheten h2 fifty project – waarvan de kosten hoog zijn en de mogelijke gevaren groot. Visser komt met een alternatief in de vorm van myceliumdorpen, organische nederzettingen van reuzenpaddenstoelen die met hun ondergrondse wortelwerk de petrochemische infrastructuur overwoekeren en overnemen. De paddenstoelen functioneren als voedselbron maar bieden ook ruimte aan woon- en werkplekken. Daarnaast filteren ze lucht en water.
‘Good over Evil – OVERGROW’ bestaat uit een viertal diorama’s die in een decorachtige setting een cirkel vormen met een diameter van vijftien meter. Met objecten geeft Visser concrete invulling aan het leven in een myceliumdorp en grote geschilderde decordoeken verbeelden de groei van schimmels op de Maasvlakte. Aan de hand van boeken, folders en monsters kunnen bezoekers meer leren over mycelium en de mogelijke toepassingen van deze schimmels. Hiermee wil de kunstenaar de verbeelding stimuleren die het mogelijk maakt in alternatieven te denken en niet de ontwikkelingen in de technologische mainstream klakkeloos te accepteren als onherroepelijke lotsbestemming.
DJ Fatima Ferrari en boeklancering
‘Er kraait geen haan naar’ opent op vrijdag 12 september 2025. Als onderdeel van het avondprogramma treedt Narges Mohammadi op als deejay onder haar artiestennaam Fatima Ferrari. De tentoonstelling van Mohammadi wordt vergezeld door een publiek programma. Op 25 oktober organiseert Brutus een artist talk met een Q&A voor het publiek. Daarnaast worden diverse organisaties en maatschappelijke initiatieven uitgenodigd voor een rondleiding en/of een gezamenlijk ontwikkeld evenement. Met Halloween (30 oktober) zijn alle kinderen welkom om te komen griezelen bij Brutus.
‘Good over Evil – OVERGROW’ is te zien vanaf woensdag 3 oktober 2025. Gedurende de looptijd van de tentoonstelling zijn er lezingen over biotechnologie en duurzame stedelijke ontwikkeling en rondleidingen door de kunstenaar. Op 12 december 2025 wordt het boek Good over Evil (uitgeverij Jap Sam Books) gelanceerd.
Beide tentoonstellingen duren tot en met 14 december 2025.
Over Brutus
Brutus is geen museum, maar een Artist Driven Playground, waar makers vrij kunnen experimenteren binnen een breed scala aan disciplines. Met 6.000 vierkante meter aan rauwe, industriële ruimtes behoort het voormalige havencomplex in Rotterdam West tot de grootste tentoonstellingsruimtes voor hedendaagse kunst in Nederland. Hier geen steriele white cube- of klassieke donkere theater-, film- of auditoriumzalen, maar karaktervolle ruimtes die om een frisse en vooral onconventionele benadering en inrichting vragen. De ongedefinieerde plekken dagen uit om nieuwe artistieke grenzen te verkennen en innovatieve presentaties te realiseren. Bij Brutus Space maken we geen verschil tussen autodidacten of kunstprofessionals, tussen kunstkenners of ongeschoolden, tussen maatschappelijk geslaagde mensen of zij die leven in de marge van de samenleving. Voor Brutus Space is iedereen een insider. Naast een tentoonstellingsruimte en een beeldentuin biedt Brutus een residentie programma en organiseert het de Brutus Prijs. Brutus bestaat uit twee stichtingen: Brutus Space en Brutus Base. De laatste presenteert alle projecten en activiteiten gerelateerd aan het werk van Atelier Van Lieshout, terwijl Brutus Space alle projecten en activiteiten met andere kunstenaars faciliteert. Brutus is in 2008 opgericht door kunstenaar Joep van Lieshout en is sinds 2022 een onafhankelijke stichting onder leiding van Sanne ten Brink.
Leave a Reply