Nieuw boek Loek Raemakers ‘Identiteit’

Loek Raemakers heeft een nieuw boek gepubliceerd met de titel Identiteit.

Hij schreef er onderstaande inleiding bij.

Schrijven over dit project betekent ver teruggaan in de tijd. Dat brengt mij bij een drietal uitgangspunten voor het project Identiteit.

• Geselecteerde foto’s zijn recht van voren gemaakt; ik kijk in de lens. Het zijn portretten.
• De tijd die tussen twee opnames ligt, is 2 jaar. De eerste opname is uit mijn geboortejaar 1945; het is een langlopend project.
• Tenslotte: foto’s zijn belangeloos, min of meer toevallig, gemaakt zonder dat de maker weet heeft deel te nemen aan een foto project. Dat vergroot de waarachtigheid.

Minder belangrijk maar wel duidelijk aanwezig: het betreft zwart wit-foto’s.

Van de originele negatieven zijn kleine afdrukken gemaakt, 8 X 11 cm. Deze grootte hangt samen met de kwaliteit van de opnamen, de soms noodzakelijke sterke vergrotingsfactor, en het feit dat meermaals een pasfoto is gebruikt. Klein bleef klein.

In de jaren Tachtig zocht ik publiciteit voor dit project. Met succes.
Het gerenommeerde fototijdschrift Plaatwerk toonde op de achterpagina de eerste negentien foto’s , in rijen van vijf met als titel ZELFPORTRET.
Bewust liet ik één plek open, het werk was immers onaf.
De vormgevers van Plaatwerk hebben daar creatief gebruik van gemaakt.
De redactie spreekt haar dank uit voor “deze mooiste achterkant”.

Onaf, ja.
Ik hoopte er nog eenzelfde hoeveelheid opnames aan toe te voegen. Het project zou lopen tot 2025.
Bezinning op de eerste gepubliceerde foto’s bracht veranderingen teweeg voor het vervolg, als ook de gedachte: het grote geheel bestaat uit twee delen. Het eerste gepubliceerde deel is analoog, het tweede digitaal en in kleur.
Deel twee is vrijer van opzet.

• Dat blijkt uit de blikrichting, niet langer recht-van-voren.
  Onderlinge verschillen in kijkrichting worden juist belangrijk en daardoor interessant.
• De tijdsverschillen tussen twee opeenvolgende foto’s variëren, soms sterk.

Aan belangeloosheid wordt minder gewicht toegekend.
Soms bepaal ik zelf: het standpunt, het licht, de achtergrond, de kleding.
Het gebruik van een fotocabine / photobooth biedt speciale mogelijkheden.
Zo ook de selfie.

De twee delen vormen een tweeluik.
En zo wordt het ook gepresenteerd, vergroot tot formaat  40 X 60 cm.
De negentien kleine afdrukken worden opgeborgen in twee handgemaakte houten kistjes: het ene met een zinken deksel en opdruk ‘zelfportret 1983’, het andere heeft een glazen gegraveerde deksel met ‘zelfportret 2025’.

Tot voor kort sloot ik elk project af met een boek. Ik maakte een boek over: de geschiedenis van de toverlantaarn, stadsvernieuwing, het oeuvre van een amateurfotograaf, bomen, dingen, en Nederlandse landschappen.
De gedachte was dan ook: dit wordt niet weer een boek maar anders, een meer museale presentatie.

Eind 2024 verander ik van gedachte na een gesprek over portretten met een sympathieke inspirerende collega.
Ik maak er ook nu weer een boek van met als titel Identiteit.
Vrijwel meteen was duidelijk hoe dat er uit zou kunnen zien.
In afwijking met eerdere boeken waarin de Nederlandse teksten in het Engels vertaald zijn, kies ik nu voor Frans. Dit onder andere door Les Années van Annie Ernaux te lezen.

Loek eR,  november 2024.

Zie ook het interview met Loek Raemakers in het Nederlands en in het Engels , verschenen in 2018: